Για όσους δεν το ξέρουν η γειτονιά μας, το Μοσχάτο,
δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε μετά την
μικρασιατική καταστροφή και τους
πρόσφυγες, που τότε είχαν έρθει από την
Μικρά Ασία και την Ανατολή.
Η γιαγιά μου είχε καταγωγή από τα Φάρασα της Καπαδοκίας. Γεννήθηκε στον καταυλισμό που υπήρχε στην σημερινή κεντρική λεωφόρο του Μοσχάτου στην Μακρυγιάννη, εκεί που σήμερα είναι η αγορά της περιοχής. Η προγιαγιά μου, που είχε έρθει από τα Φάρασα, μίλαγε μια μικτή γλώσσα με τουρκικές και ελληνικές λέξεις και οι ντόπιοι την φώναζαν, όπως και τους άλλους πρόσφυγες, τουρκόσπορο.
Μέσα στον καταυλισμό υπήρχαν και Αρμένιοι και Ασσύριοι, γιατί βλέπεται ο ξεριζωμός των ανθρώπων έγινε με βάση το θρήσκευμα.
Η καλύτερη φίλη της γιαγιάς μου μέχρι τα γεράματα της ήταν μια Αρμένισα η κυρία Αννα, που για μας τα εγγόνια ήταν μια δεύτερη γιαγιά. Ακόμα θυμάμαι εκείνα τα τραπέζια της Κυριακής, που κυριαρχούσε ο παστουρμάς, που τα «εκλεπτυσμένα» γούστα της μαμάς είχε εξορίσει από το τραπέζι μας.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πολύ γρήγορα προσαρμόστηκαν στην περιοχή, έστησαν την ζωή τους και μετέφεραν τις δεξιότητες τους δημιουργώντας ένα τοπικό παραγωγικό μοντέλο Το κτήριο, που σήμερα στεγάζει το Πολιτιστικό Κέντρο και συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μοσχάτου – Ταύρου ήταν παλιά εργοστάσιο ταπητουργίας μια πανάρχαια τέχνη της ανατολής, που μας έφεραν οι πρόσφυγες.
Κανείς σήμερα δεν δίνει σημασία ότι κάποιοι γείτονες μας έχουν ρίζες από εκείνους τους Αρμένιους και Ασσύριους, που τότε κυνηγημένοι έφτασαν να βρουν γαλήνη στην περιοχή του Μοσχάτου.
Τα θυμάμαι όλα αυτά τώρα, γιατί θεωρώ ότι επιστολή των τεσσάρων δημάρχων της περιοχής μας, Γλυφάδας, Ελληνικού – Αργυρούπολης, Αλίμου, Παλαιού Φαλήρου προς τον Υπουργό μεταναστευτικής πολιτικής είναι ως προς τις εκφράσεις απαράδεκτη. Η σύνδεση του προσφυγικού, μεταναστευτικού με την τρομοκρατία είναι πρώτα αυθαίρετη, οι τρομοκράτες στην Γαλλία ήταν Γάλλοι ή Βέλγοι πολίτες γεννημένοι στην Ευρώπη από γονείς δεύτερης και τρίτης γενιάς μετανάστες και δεύτερο επικίνδυνη. Το αυγό του φιδιού δεν θέλει και πολύ για να εκκολαφτεί. Εκτός αν αυτός είναι ο στόχος τους. Να μεγαλώσουν το φίδι. Μόνο που ξεχνούν ότι το φίδι δεν εξημερώνεται και το πρώτο που θα δαγκώσει είναι το χέρι που το ταΐζει. Το ότι η Ευρώπη στέλνει πολίτες στο κοινωνικό περιθώριο και στην τρομοκρατία, οφείλεται στην βαθιά κρίση, που περνά η Ευρώπη στο σύνολό της.
Οφείλω εδώ να τονίσω ότι τιμά την περιοχή μας, την ιστορία της, που ο Δήμαρχος Μοσχάτου – Ταύρου Ανδρέας Ευθυμίου και ο Δήμαρχος Καλλιθέας δεν υπογράφουν την απαράδεκτη επιστολή. Δημιουργεί κακή εντύπωση ότι υπογράφει την επιστολή ο Δήμαρχος Παλ. Φαλήρου, που το προηγούμενο διάστημα στο Ταε Κβο Ντο είχε προσφέρει πολλά και εξακολουθεί να προσφέρει.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι εδώ και δεν πρόκειται να φύγουν αύριο ή μεθαύριο. Θα μείνουν εδώ, στην Ευρώπη. Είναι μια ιστορική πραγματικότητα. Η Ελλάδα, η Ευρώπη χρειάζεται να χαράξει πολιτική με δεδομένη την ιστορική πραγματικότητα.
Γεγονότα όπως το χθεσινό με τον άγριο καυγά μεταξύ Μαροκινών και άλλων προσφύγων στο γήπεδο χόκεϋ του Ελληνικού δεν λύνονται με ρατσιστικό παροξυσμό, αλλά με χάραξη μακροχρόνιου σχεδιασμού. Παραβατικότητα θα υπάρχει και από τους πρόσφυγες, όπως υπάρχει σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες διαχρονικά.
Ακούγοντας χθες στο ραδιόφωνο τον μετανάστη ή πρόσφυγα να μιλά σε άπταιστα αγγλικά καταλαβαίνεις ότι είναι μορφωμένοι με γνώσεις, που μπορεί να προσφέρουν στην κοινή προσπάθεια για την οικονομική ανάπτυξη. Σχέδιο χρειάζεται, όχι μόνο από την Κυβέρνηση, αλλά και από τις τοπικές κοινωνίες, τους δήμους, με πολλές μικρές δομές σε όλους τους δήμους ανάλογα με τον πληθυσμό και όχι γκέτο χιλιάδων ανθρώπων. Δυστυχώς η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) πέρα από κραυγές μισαλλοδοξίας δεν επιχειρεί αυτό τον απαραίτητο σχεδιασμό.
Μπάμπης Μπιλίνης 