Άρθρα / Προτάσεις

Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, 18 Μαρτίου 2016 
Σήμερα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου συναντήθηκαν με τον τούρκο ομόλογό τους. Επρόκειτο για την τρίτη συνάντηση από τον Νοέμβριο του 2015 που ήταν αφιερωμένη στην εμβάθυνση των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας καθώς και στην αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης. 
Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου εξέφρασαν θερμότατα συλλυπητήρια στον λαό της Τουρκίας μετά τη βομβιστική επίθεση της Κυριακής στην Άγκυρα. Καταδίκασαν απερίφραστα αυτή την αποτρόπαια πράξη και τόνισαν άλλη μια φορά ότι υποστηρίζουν την καταπολέμηση της τρομοκρατίας σε όλες τις μορφές της. 
Η Τουρκία και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους για την εφαρμογή του κοινού τους σχεδίου δράσης που ενεργοποιήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2015. Έχει σημειωθεί ήδη αρκετή πρόοδος, ιδίως με το άνοιγμα της αγοράς εργασίας της 
Τουρκίας στους Σύρους υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας, την εκ νέου θέσπιση της υποχρέωσης θεώρησης για τους Σύρους και άλλες εθνικότητες, την αναβάθμιση των προσπαθειών της τουρκικής ακτοφυλακής και αστυνομίας σε θέματα ασφάλειας και την ενίσχυση της ανταλλαγής πληροφοριών. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αρχίσει να εκταμιεύει τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ της διευκόλυνσης για τους πρόσφυγες στην Τουρκία για συγκεκριμένα σχέδια και έχουν προχωρήσει οι εργασίες για την ελευθέρωση των θεωρήσεων και στο πλαίσιο των ενταξιακών συνομιλιών, μεταξύ άλλων με το άνοιγμα του Κεφαλαίου 17 τον περασμένο Δεκέμβριο. Στις 7 Μαρτίου 2016 η Τουρκία συμφώνησε περαιτέρω να δεχθεί την ταχεία επιστροφή όλων των μεταναστών που δεν χρήζουν διεθνούς προστασίας και μεταβαίνουν από την Τουρκία στην Ελλάδα και να κάνει δεκτούς στο έδαφός της όλους τους παράτυπους μετανάστες που συλλαμβάνονται σε τουρκικά ύδατα. Η Τουρκία και η ΕΕ συμφωνούν επίσης να αναβαθμίσουν τα μέτρα κατά των διακινητών μεταναστών και εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την ανάληψη δραστηριότητας από το NATO στο Αιγαίο. Ταυτοχρόνως η Τουρκία και η ΕΕ αναγνωρίζουν ότι απαιτούνται περαιτέρω ταχείες και αποφασιστικές προσπάθειες. 
Προκειμένου να εξαρθρωθεί το επιχειρηματικό μοντέλο των διακινητών και να προσφερθεί στους μετανάστες μια εναλλακτική λύση ώστε να μη βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, η ΕΕ και η Τουρκία αποφάσισαν σήμερα να δώσουν τέλος στην παράτυπη μετανάστευση από την Τουρκία προς την ΕΕ. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, συμφώνησαν ως προς τα εξής πρόσθετα σημεία δράσης: 
  1. Όλοι οι νέοι παράτυποι μετανάστες που φθάνουν στα ελληνικά νησιά μέσω Τουρκίας από τις 20 Μαρτίου 2016 και έπειτα θα επιστρέφονται σε αυτήν. Αυτό θα συμβαίνει σε πλήρη συμφωνία με το ενωσιακό και διεθνές δίκαιο, άρα με αποκλεισμό κάθε είδους ομαδικών απελάσεων. Όλοι οι μετανάστες θα προστατεύονται σύμφωνα με τα σχετικά διεθνή πρότυπα και τηρουμένης της αρχής της μη επαναπροώθησης. Θα πρόκειται για προσωρινό και έκτακτο μέτρο που είναι απαραίτητο προκειμένου να σταματήσει ο ανθρώπινος πόνος και να αποκατασταθεί η δημόσια τάξη. Οι μετανάστες που φθάνουν στα ελληνικά νησιά θα καταγράφονται δεόντως και τυχόν αιτήσεις ασύλου θα διεκπεραιώνονται ατομικά από τις ελληνικές αρχές δυνάμει της οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Οι μετανάστες που δεν αιτούνται άσυλο ή η αίτηση των οποίων κρίνεται αβάσιμη ή απαράδεκτη βάσει της ως άνω οδηγίας θα επιστρέφονται στην 
Τουρκία. Η Τουρκία και η Ελλάδα, με τη συνδρομή των θεσμικών οργάνων και οργανισμών της ΕΕ, θα λάβουν τα αναγκαία μέτρα και θα συνάπτουν εφόσον απαιτείται διμερείς διακανονισμούς, περιλαμβανομένης και της παρουσίας τούρκων αξιωματούχων στα ελληνικά νησιά και ελλήνων αξιωματούχων στην Τουρκία από τις 20 Μαρτίου 2016, για να εξασφαλίζεται η επικοινωνία και ως εκ τούτου να διευκολύνεται η απρόσκοπτη εφαρμογή των εν λόγω διακανονισμών. Η ΕΕ θα καλύψει τις δαπάνες των επιχειρήσεων επιστροφής παράτυπων μεταναστών. 
  1. Για κάθε επιστροφή Σύρου στην Τουρκία από τα ελληνικά νησιά, ένας άλλος Σύρος θα επανεγκαθίσταται από την Τουρκία στην ΕΕ, λαμβανομένων υπόψη των κριτηρίων τρωτότητας του ΟΗΕ. Θα συσταθεί μηχανισμός, με τη συνδρομή της Επιτροπής, των οργανισμών της ΕΕ και άλλων κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης και της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, ο οποίος θα διασφαλίζει ότι η αρχή αυτή θα εφαρμόζεται από την ίδια ημέρα από την οποία αρχίζουν οι επιστροφές. Θα δοθεί προτεραιότητα στους μετανάστες που δεν έχουν προηγουμένως εισέλθει ή επιχειρήσει να εισέλθουν παρατύπως στην ΕΕ. Από την πλευρά της ΕΕ, η επανεγκατάσταση στο πλαίσιο του μηχανισμού αυτού θα υλοποιηθεί, κατ' αρχήν, με τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν λάβει τα κράτη μέλη στο πλαίσιο των συμπερασμάτων των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, συνελθόντων στο πλαίσιο του Συμβουλίου στις 20 Ιουλίου 2015, σύμφωνα με τις οποίες παραμένουν 18.000 θέσεις επανεγκατάστασης. Οι τυχόν περαιτέρω ανάγκες επανεγκατάστασης θα υλοποιούνται μέσω παρόμοιου εθελοντικού διακανονισμού έως του ανώτατου ορίου 54.000 πρόσθετων ατόμων. Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου επικροτούν την πρόθεση της Επιτροπής να προτείνει τροποποίηση στην απόφαση περί μετεγκατάστασης της 
22ας Σεπτεμβρίου 2015, ώστε τυχόν δεσμεύσεις μετεγκατάστασης που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του εν λόγω διακανονισμού να συμψηφίζονται με μη διατεθείσες θέσεις δυνάμει της απόφασης. Εφόσον οι διακανονισμοί αυτοί δεν επιτύχουν τον στόχο του τερματισμού της παράτυπης μετανάστευσης και ο αριθμός των επιστροφών πλησιάσει τους αριθμούς που προβλέπονται ανωτέρω, ο μηχανισμός αυτός θα επανεξεταστεί. Εφόσον ο αριθμός των επιστροφών υπερβεί τους αριθμούς που προβλέπονται ανωτέρω, ο μηχανισμός αυτός θα καταργηθεί. 
  1. Η Τουρκία θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα με σκοπό να αποτρέψει το άνοιγμα νέων θαλάσσιων ή χερσαίων οδών παράνομης μετανάστευσης από την Τουρκία προς την ΕΕ και θα συνεργασθεί εν προκειμένω με τις γειτονικές χώρες καθώς και με την ΕΕ. 
  1. Όταν τείνουν να σταματήσουν οι παράτυπες διελεύσεις μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ ή, τουλάχιστον μειωθούν σε σημαντικό βαθμό και κατά διατηρήσιμο τρόπο, θα ενεργοποιηθεί το εθελοντικό πρόγραμμα εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους. Τα κράτη μέλη της ΕΕ θα συνεισφέρουν στο πρόγραμμα εθελοντικά. 
  1. Η εφαρμογή του χάρτη πορείας για την ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων θα επισπευσθεί σε όλα τα συμμετέχοντα κράτη μέλη προκειμένου να αρθούν οι υποχρεώσεις θεώρησης για τους τούρκους πολίτες το αργότερο έως τα τέλη Ιουνίου του 2016, με την προϋπόθεση ότι θα έχουν εκπληρωθεί όλα τα κριτήρια. Προς τούτο, η Τουρκία θα προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για να ανταποκριθεί στις εναπομένουσες απαιτήσεις ούτως ώστε να μπορέσει η Επιτροπή, μετά την απαιτούμενη αξιολόγηση της συμμόρφωσης προς τα κριτήρια, να υποβάλει κατάλληλη πρόταση έως τα τέλη Απριλίου, βάσει της οποίας θα λάβουν τελική απόφαση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. 
  1. Η ΕΕ, σε στενή συνεργασία με την Τουρκία, θα επισπεύσει περαιτέρω την εκταμίευση των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ που είχαν αρχικά εγκριθεί στο πλαίσιο της διευκόλυνσης για τους πρόσφυγες στην Τουρκία και θα εξασφαλίσει την χρηματοδότηση περαιτέρω έργων για τα πρόσωπα που τελούν υπό προσωρινή προστασία και έχουν εντοπισθεί με ταχεία συμβολή της Τουρκίας πριν από το τέλος του Μαρτίου. Ένας πρώτος κατάλογος συγκεκριμένων σχεδίων για τους πρόσφυγες, ιδίως στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης, των υποδομών, της διατροφής και άλλων εξόδων διαβίωσης, που μπορούν να χρηματοδοτηθούν ταχέως από τη διευκόλυνση, θα καταρτισθεί από κοινού, εντός μίας εβδομάδας. Όταν θα έχουν σχεδόν εξαντληθεί οι πόροι αυτοί και υπό την προϋπόθεση ότι οι ανωτέρω δεσμεύσεις έχουν εκπληρωθεί, η ΕΕ θα κινητοποιήσει συμπληρωματική χρηματοδότηση της διευκόλυνσης ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το τέλος του 2018. 
  1. Η ΕΕ και η Τουρκία σημείωσαν με ικανοποίηση τις διεξαγόμενες εργασίες για την αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης. 
  1. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Τουρκία επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους για νέα ενεργοποίηση της ενταξιακής διαδικασίας όπως ορίζεται στην κοινή τους δήλωση της 29ης Νοεμβρίου 2015. Εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το άνοιγμα του Κεφαλαίου 17 στις 14 Δεκεμβρίου 2015 και αποφάσισαν ως επόμενο βήμα να ανοίξουν το κεφάλαιο 33 κατά τη διάρκεια της ολλανδικής Προεδρίας. Σημείωσαν με ικανοποίηση ότι η Επιτροπή θα υποβάλει σχετική πρόταση τον Απρίλιο. Οι προπαρασκευαστικές εργασίες για το άνοιγμα άλλων κεφαλαίων θα συνεχιστούν με ταχύτερο ρυθμό, χωρίς να επηρεάζονται οι θέσεις των κρατών μελών σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες. 

  1. Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα συνεργασθούν με την Τουρκία σε κάθε κοινή προσπάθεια βελτίωσης των ανθρωπιστικών συνθηκών στο εσωτερικό της Συρίας, ιδίως σε ορισμένες περιοχές κοντά στα τουρκικά σύνορα, η οποία θα έδινε την δυνατότητα στον τοπικό πληθυσμό και τους πρόσφυγες να ζήσουν σε ασφαλέστερες περιοχές. 
Όλα αυτά τα στοιχεία θα προωθούνται εκ παραλλήλου και θα αποτελούν αντικείμενο μηνιαίας από κοινού παρακολούθησης. 
Η ΕΕ και η Τουρκία αποφάσισαν να συναντηθούν εκ νέου, εφόσον παραστεί ανάγκη, σύμφωνα με την κοινή δήλωση της 29ης Νοεμβρίου 2015. 
Press office - General Secretariat of the Council 
Rue de la Loi 175 - B-1048 BRUSSELS - Tel.: +32 (0)2 281 6319 press.office@consilium.europa.eu - www.consilium.europa.eu/press 


Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ με θέμα το ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ 6 Μαρτίου 2016

Παρέμβαση του 

ΜΠ. ΜΠΙΛΙΝΗ συντονιστή Ν.Ε. Νότιας Αθήνας
Ως συντονιστής της ΝΕ Νότιας Αθήνας, που έχει μέσα στα γεωγραφικά της όρια τις δομές φιλοξενίας προσφύγων στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και γειτονική περιοχή με το λιμάνι του Πειραιά θα σας πω πέντε σχόλια, που εκπορεύονται από βιωματικές εμπειρίες.
Επί της ιδεολογικής αρχής – επανάληψη του αριστερού αυτονόητου.
Λέμε σε όλους τους τόνους για αυτονομία των χώρων, ότι άλλο πράγμα η κυβέρνηση και άλλο το κόμμα. Έτσι είναι:
Η κυβέρνηση λόγω πολιτικών συνθηκών και διαχείρισης, λόγω γεωπολιτικών ισορροπιών είναι αναγκασμένοι να μπαίνει στην εκφώνηση των όρων πρόσφυγας και σε αντιδιαστολή  μετανάστης.  Το κατανοούμε είμαστε μαζί της στον σκληρό αγώνα, που δίνει.
Για το ΣΥΡΙΖΑ όμως, για την αριστερά του 21ου αιώνα, αυτό ο διαχωρισμός δεν έχει καμιά ουσία. Είμαστε δίπλα, μαζί με τους ανθρώπους, που με τη βία ξεριζώνονται από τον τόπο τους.
Για μας:
Βία είναι ο πόλεμος, που προκαλεί ο ιμπεριαλισμός.
Βία είναι η οικονομική εξαθλιώσει,  που προκαλεί το πολυεθνικό κεφάλαιο στις υπό ανάπτυξη χώρες.
Βία είναι η πείνα, οι αρρώστιες, που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή και τις περιβαλλοντικές καταστροφές.
Είμαστε δίπλα, αγωνιζόμαστε μαζί με όλους τους ξεριζωμένους, γιατί θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, να τον κάνουμε καλύτερο.
Εθελοντισμός – Αλληλεγγύη
Σε ολόκληρη τη χώρα, εκτός λίγων μαύρων εξαιρέσεων, έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο κίνημα εθελοντισμού για συμπαράσταση στους πρόσφυγες.
Κι όσο κι άν σας φανεί παράδοξο, αυτό που προσλαμβάνω είναι ότι και πάλι, όπως από το 2011 με το πολύμορφο κίνημα αμφισβήτησης και ανυπακοής και πάλι τον ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει για να ακουμπήσει. 
Την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ κτυπούν για να δώσουν τρόφιμα, φάρμακα και ρούχα.
Την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ κτυπούν για να μάθουν που να προσφέρουν εθελοντική εργασία για τις δομές φιλοξενίας.
Την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ κτυπούν για να δηλώσουν διαθεσιμότητα να φιλοξενήσουν ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα.
Το στοίχημα, για μας, είναι το κίνημα του εθελοντισμού να πάρει τα πολιτικά χαρακτηριστικά κινήματος αλληλεγγύης προς όλους,  όσους έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, εθνότητας με στρατηγικό πολιτικό στόχο την κοινωνία της αλληλεγγύης.
Οργάνωση της αλληλεγγύης
Μέχρι σήμερα την οργάνωση της αλληλεγγύης την κατανοούσαμε ως δικτύωση των επιμέρους  κινήσεων αλληλεγγύης από τις γειτονιές.  Η σημερινή όμως κατάσταση ξεπερνά αυτή την οργανωτική δομή.  Δεκάδες εθελοντές μεμονωμένα φτάνουν στις δομές με πρόσφυγες και ζητούν  να προσφέρουν.
Για να μην τους απογοητεύσει ο συγκεντρωτισμός διαφόρων ΜΚΟ και ο αυτισμός κάποιων επιτροπών χρειάζεται δίπλα στη δικτύωση να στηθεί κάθετος πανελλαδικός μηχανισμός με μητρώο εθελοντών και επιτελικό σχεδιασμό των παρεμβάσεων. Για να μπορεί να βρει θέση και  ρόλο ο εβδομηνταοκτάχρονος  κύριος Νίκος από τα Καλάβρυτα, που οργάνωσε την περιοχή του, μάζεψε τρόφιμα  και ψάχνει να βρει που θα τα στείλει.

Οργάνωση της πολιτείας.
Το προσφυγικό είναι ένα ζήτημα που τουλάχιστον τα επόμενα δυο τρία χρόνια θα μας απασχολεί έντονα. Ίσως και περισσότερο  αν δεν σταματήσουν οι πολεμικές συγκρούσεις στην περιοχή μας. Χρειάζεται από την κυβέρνηση στα πλαίσια του κεντρικού της επιτελικού ρόλου να εκπονηθεί ένα εθνικό πλαίσιο αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης δεσμευτικό για όλους τους πολιτειακούς θεσμούς. Τέτοιο σχέδιο ακούστηκε πριν λίγο από αυτό τον βήμα από τον υπουργό Μουζάλα.
Ακούστηκε ότι σε διαβούλευση με την τοπική αυτοδιοίκηση. Εγώ λέω ότι τέτοιες ιστορικές στιγμές χρειάζονται γρήγορες αποφάσεις και λιγότερη διαβούλευση. Οι Δήμοι να δεσμευτούν, όλοι οι Δήμοι, με νόμο  να κάνουν άμεσα σχέδιο φιλοξενίας ατόμων ίσο με το 0.5% του πληθυσμού τους άμεσα εφαρμόσιμο. Τέτοιες δομές είναι ευκολότερα διαχειρίσιμες από το να στήνεις ολόκληρες πόλεις των τεσσάρων και πέντε χιλιάδων. Πχ η δομή που φιλοξενεί 150 άτομα από  μονογονεϊκές οικογένειες και ασυνόδευτα  παιδιά στο Μοσχάτου, που  βρίσκεται σε παλιό ξενοδοχείο, μεσοτοιχία με πολυκατοικίες και δεν επιβαρύνει με κανένα τρόπο την γειτονιά.
Το προσφυγικό ως μοχλός κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Ετσι κι αλλιώς, με ανοιχτά ή κλειστά σύνορα, η χώρα μας το επόμενο διάστημα θα έχει μερικές δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες.  Να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε ότι κάποιοι από αυτούς θα μείνουν για μόνιμη εγκατάσταση.  Να «εκμεταλλευτούμε» την αγωνία τους για ζωή, τις γνώσεις τους, τις δεξιότητες τους και να σχεδιάσουμε την παραγωγική μας ανασυγκρότηση.
Από την Λέσβο μας έρχονται μερικά  πρωτόλεια παραδείγματα. Ο Δήμος σχεδιάζει  το Μουσείο Μετανάστευσης, παλιάς και νέας και μια οργάνωση νέων ανθρώπων έστησε μια επιχείρηση μη κερδοσκοπική   με μισούς εργαζόμενους άνεργους του νησιού και μισούς πρόσφυγες, που μεταποιούν το πλαστικό από τις βάρκες σε τσάντες, νιτσεράδες και άλλα προϊόντα.   Ήδη τα πρώτα προϊόντα είναι έτοιμα.
Βρισκόμαστε μπροστά στην ιστορική καμπή να στήσουμε το κράτος της κοινωνίας της αλληλεγγύης. Είναι ο αγώνας μας το επόμενο διάστημα.


ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ  ΚΑΙ  ΑΡΙΣΤΕΡΑ


Του Μπάμπη Μπιλίνη
(συντονιστής ΝΕ Νότιας Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ)
Μια οφειλόμενη απάντηση στον Δήμαρχο Ελληνικού – Αργυρούπολης και στις  ξενοφοβικές δηλώσεις του στην συνεδρίαση της ΠΕΔΑ.
Α. Το ιδεολογικό μας πρόταγμα.
Η κατάσταση στην Ευρώπη  είναι  σε οριακό σημείο. Λίγο  πριν βγει το φίδι από το αυγό του.  Δυστυχώς το προσφυγικό διαλύει την ήπειρό μας, όχι μόνο  στον πολιτικό της σχεδιασμό, αλλά και σε ηθικό και πολιτιστικό επίπεδο. Η Ευρώπη του διαφωτισμού γυρίζει πίσω στα σκοτεινά χρόνια του μεσαίωνα.  Για μια ακόμα φορά καλείται η Αριστερά να σηκώσει το κόκκινο λάβαρο του αγώνα, το πράσινο της οικολογίας και το μωβ των δικαιωμάτων ενάντια σε αυτούς που καλλιεργούν  τον κοινωνικό διχασμό και το μίσος. Να προτάξει την ιδεολογία της για να χαράξει δρόμο για τη λύση.
Το περασμένο φθινόπωρο το γήπεδο Ταε Κβο Ντο κάτω στον Ολυμπιακό Χώρο του Φαληρικού Δέλτα έγινε η πρώτη δομή φιλοξενίας προσφύγων. Η εμπειρία από την συμμετοχή εκεί, αλλά και οι προσλαμβάνουσες για τα απαραίτητα συμπεράσματα, πολύτιμη.
Κάποιο από εκείνα τα βράδια, όταν είχαμε τελειώσει τη δράση να σιτιστούν χίλια εννιακόσια άτομα, όταν είχαμε μεσολαβήσει για να αποφευχθεί καυγάς μεταξύ Αφγανών και Σύρων προσφύγων από παρεξήγηση, καθόμαστε  έξω από το χώρο του σταδίου να ξαποστάσουμε.
Μας πλησιάζει τότε ένας νεαρός Αφγανός. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι ήταν δεκαεννιά χρονών. Μάλλον είναι μικρότερος και προσπαθεί να προσποιηθεί τον ενήλικο.   Μας είπε την ιστορία του.
Ο πατέρας του τους έχει εγκαταλείψει για να ακολουθήσει κάποιον πολέμαρχο εκεί στην μακρινή πατρίδα του. Αυτός και η μητέρα του πέρασαν πρόσφυγες στο Ιράν.   Η ζωή τους ήταν πολύ δύσκολη στο Ιράν. Οι Ιρανοί φέρονται πολύ άσχημα στους μετανάστες και στους πρόσφυγες, που μένουν στην χώρα τους.  Η μητέρα του τελικά πήρε την απόφαση να τον βοηθήσει να φύγει να πάει να βρει κάποιο θείο του στην Δανία. Του έδωσε όσες οικονομίες είχε μαζέψει και τον βοήθησε να περάσει τα σύνορα, να βρεθεί στην Τουρκία. Από εκεί με τα πόδια διέσχισε την Τουρκία και έφτασε στα μικρασιατικά παράλια.  Δυστυχώς δεν βρέθηκε κανένας Ελίας Καζάν να καταγράψει με την τέχνη του την πορεία του, όπως εκείνου του Ελληνόπουλου από τα μικρασιατικά παράλια στην Αμερική με το «Αμέρικα – Αμέρικα». Από τα παράλια της Μικράς Ασίας βρέθηκε με βάρκα μαζί με άλλους στην Μυτιλήνη και από εκεί στην πλατεία Βικτωρίας να ψάχνει να βρει τον τρόπο να φτάσει στην Δανία.  Εκεί τον βρήκαν τα πρωτοβρόχια και αναγκάστηκε προσωρινά να αναζητήσει στέγη στη δομή του Ταε Κβο Ντο.
Τελειώνοντας την ιστορία του μετά από μια μικρή διακοπή γυρίζει και μας ρωτά:
«Γιατί μας βοηθάτε;»
«Γιατί θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Να τον κάνουμε καλύτερο».
Την άλλη μέρα είχε φύγει από την δομή. Ελπίζω να έφτασε στην Δανία και να βρήκε ό,τι ζητούσε, αν και οι πληροφορίες από την Δανία δεν είναι καλές.
Για το κίνημα και την Αριστερά όμως ο αγώνας συνεχίζεται.
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ. 
Β. Η Ευρώπη της Αλληλεγγύης.
Δυστυχώς στην Ευρώπη ακούγονται οι φωνές της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού. Σε μερικές χώρες αυτές οι φωνές είναι κυρίαρχες και πλειοψηφικές. Η λύση όμως δεν είναι η εθνική αναδίπλωση, η αναβίωση των παλιών εθνικισμών, που βύθισαν  την ήπειρο σε αιματοχυσίες. 
Στα τέλη Αυγούστου άρχισαν να έρχονται στο λιμάνι του Πειραιά  τα πλοία από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με τους πρόσφυγες.  Βρέθηκα εκεί σε μια τέτοια άφιξη. Καθώς κατέβαιναν οι πρόσφυγες, μου τράβηξε την προσοχή ένα παράξενο ζευγάρι. Ένας νεαρός Σύριος άνδρας, που είχε φτιάξει με πανί ένα αυτοσχέδιο μάρσιπο και κουβαλούσε μια νεαρή γυναίκα με το ένα πόδι της κομμένο.  Η γυναίκα χαμογελούσε με την ελπίδα χαραγμένη στο πρόσωπο της.  Πλησίασα να τους βοηθήσω. Το μόνο που ήθελαν ήταν να μάθουν πώς θα φτάσουν στην Θεσσαλονίκη για να φύγουν για Βόρεια Ευρώπη, Γερμανία.  Τους συνόδευσα στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και στο μετρό μέχρι το σταθμό του Μεταξουργείου, που ήταν ο προορισμός μου. Εκείνοι θα κατέβαιναν στην επόμενη στάση στον σταθμό Λαρίσης για να πάρουν το τρένο για Θεσσαλονίκη. Κατά την διάρκεια της διαδρομής με σπαστά αγγλικά μου είπαν ότι το σπίτι τους  ανατινάχτηκε. Στην έκρηξη έχασε η γυναίκα το πόδι της και έτσι αποφάσισαν, όταν βγήκε από το νοσοκομείο, να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς.  Ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Βγαίνοντας από το βαγόνι του μετρό γυρίζω προς το μέρος τους και βλέπω την γυναίκα να σηκώνει το χέρι της και να με χαιρετά με το σήμα της νίκης. 
Μετά από ένα μήνα περίπου πήρα το τηλέφωνο, που μου είχαν δώσει. Με τα πόδια του άνδρα, με τρένα και λεωφορεία είχαν καταφέρει να φτάσουν στην Γερμανία  και μάλιστα κάποια δομή Αλληλεγγύης στην Γερμανία είχε εντάξει την γυναίκα σε πρόγραμμα για τεχνητό μέλος, ώστε να μπορέσει να ξανασταθεί .
Το πανευρωπαϊκό κίνημα αλληλεγγύης, η Αριστερά για μια ακόμα φορά καλείται να σηκώσει το βάρος του αγώνα κατά του ρατσισμού και φασισμού. Και θα νικήσει.


Γ. Οικονομική κρίση-Ανασυγκρότηση παραγωγικού μοντέλου και προσφυγικό.
Η Ευρώπη στις αρχές του 21ου αιώνα είναι μια γερασμένη ήπειρος. Όχι μόνο δημογραφικά, αλλά και στο επίπεδο των ιδεών. Βαδίζει ακόμα με τις ιδέες του 19ου και του 20ου αιώνα. Μια γκρίζα ευρωπαϊκή γραφειοκρατία περιφέρει τις ιδέες αυτές ως ιερά ευαγγέλια, για να αναπαράγει την εξουσία της , πηγαίνοντας από την μια κρίση στην άλλη.
Βλέποντας τις φωτογραφίες με τα ποτάμια των προσφύγων και των μεταναστών να πλημμυρίζουν τους κεντρικούς ευρωπαϊκούς δρόμους ξέρω καλά ότι η Ευρώπη θα αλλάξει. Οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν το νέο αίμα που χρειάζεται η γερασμένη ήπειρός μας. Με καινοτομία, με νέες δεξιότητες το γερασμένο παραγωγικό μοντέλο θα αλλάξει.  Με συνεργατικά σχήματα ντόπιων και μεταναστών, με συνεταιρισμούς, που θα έχουν κοινωνικό προσανατολισμό, το οικονομικό υπόδειγμα θα αλλάξει. Ήδη από την πρωτοπόρα και εδώ Μυτιλήνη μάς έρχεται το πρώτο μικρό δείγμα. Μια παρέα νεαρών παιδιών με την βοήθεια του δήμου προσπαθούν να στήσουν μουσείο προσφυγιάς παλιάς και νέας και να φτιάξουν συνεταιρισμό ντόπιων και μεταναστών (50-50%), που να μεταποιεί τις πλαστικές βάρκες και τα σωσίβια που στοιβάζονται στις ακτές.
Πέρα από δηλώσεις ξενοφοβίας όπως αυτές του δημάρχου Ελληνικού – Αργυρούπολης υπάρχει και άλλος δρόμος.
Είμαστε σε διαφορετικό πολιτικό σχέδιο κ. Δήμαρχε.

Περί του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης στον Ταύρο

Κάντε κλικ για επιλογές
Η δωρεά και ο ρόλος της Τ.Α.
Περί του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης στον Ταύρο

Ελένη ΜΩΡΑΪΤΗ

Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της 1ης Φεβρουαρίου 2016 συζητήθηκε το θέμα της δημιουργίας και λειτουργίας Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης για παιδιά στην περιοχή του Ταύρου σε συνεργασία με τον Φιλανθρωπικό Οργανισμό Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών «ΑΠΟΣΤΟΛΗ». Συζητήθηκε η παραχώρηση χρήσεως του «πρώην εργαστηρίου συνεργείου αυτοκινήτων ΕΠΑΛ» για τη λειτουργία των δραστηριοτήτων του Κέντρου στο εργαστήριο του ΕΠΑΛ στο σχολικό συγκρότημα της Αγίας Σοφίας στον Ταύρο.
Το θέμα αυτό απασχόλησε το συμβούλιο για περισσότερες από τρεις ώρες και παραθέτω την άποψή μου:
 Στο Δημ. Συμβούλιο παραβρέθηκαν διευθυντές και καθηγητές  του συγκροτήματος καθώς και εκπρόσωποι της ΕΛΜΕ και της ΟΛΜΕ οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν επειδή δεν είχαν καμία ενημέρωση από το Δήμο για αυτό το θέμα. Είναι ασφαλώς ανήκουστο για ένα τόσο σοβαρό θέμα να μην έχουν ενημερωθεί οι άμεσα εμπλεκόμενοι, οι υπεύθυνοι του σχολικού συγκροτήματος. Αλλά ακόμα πιο παράδοξο είναι το γεγονός ότι όταν καυτηριάζω  αυτή τη λάθος τακτική του Δήμου, τη στιγμή που ακόμη και για μια απλή εκδήλωση ερωτάται η διεύθυνση και ο σύλλογος διδασκόντων του σχολείου, ο αντιδήμαρχος από τον Ταύρο επιτέθηκε με βαρείς χαρακτηρισμούς στους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών. Από κοντά και ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου (ΔΣ). Με τη στάση τους αντί να διορθώσουν το λάθος της δημοτικής αρχής πυροδότησαν τα πνεύματα και συνέτειναν στην όξυνση του ήδη τεταμένου κλίματος. Άλλοι καιροί άλλα ήθη.
Η παρουσία και η δράση των Μ.Κ.Ο. όπως είναι και η «Αποστολή» έγινε επίσης αντικείμενο αντιπαράθεσης στο Δ.Σ.. Είναι αλήθεια ότι πολλές Μ.Κ.Ο.  έχουν κατηγορηθεί, αλλά ποτέ η γενίκευση και η προκατάληψη δεν οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα. Όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και αν η εκκλησία μέσω αυτών των οργανώσεων επιθυμεί να μοιράσει ένα μέρος από τον πλούτο της για να ανακουφίσει συμπολίτες μας που έχουν οικονομικά προβλήματα, είναι θεμιτό. Εξάλλου και η προσωπική εμπειρία μου, ως εκπαιδευτικός, από τη συνεργασία, εξ αιτίας της γειτνίασης, του ΚΔΑΠ στο Μοσχάτο με το 6ο Δημ. Σχολείο Μοσχάτου είναι πολύ καλή. Τα παιδιά και οι οικογένειές τους έχουν ανάγκη την προσφορά της εκκλησίας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Όμως επειδή η εκπαίδευση των μικρών παιδιών είναι μια πολύ λεπτή διαδικασία επιβάλλεται κάθε δημοτικός φορέας που την ασκεί να την ελέγχει και να φροντίζει να συμβαδίζει με τη γενικότερη εκπαιδευτική πολιτική. Ο οικείος σχολικός σύμβουλος δηλ. θα πρέπει να ενημερώνεται, να εγκρίνει και να ελέγχει τη δράση, τα προγράμματα και την εν γένει λειτουργία κάθε μορφής παρεχόμενης  εκπαίδευσης και ο ρόλος του Δήμου και του Δημοτικού Συμβουλίου δεν πρέπει να περιορίζεται στην αποδοχή της φιλανθρωπίας, αλλά να συμμετέχει στον κανονισμό της λειτουργίας της δομής.                                                                                                       Απαραίτητο είναι επίσης να υπάρχει διακριτικότητα στην έκφραση του θρησκευτικού συναισθήματος ή της θρησκευτικής λατρείας κατά τη διάρκεια της απασχόλησης  των μαθητών στα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης της «Αποστολής». Θα πρέπει ακόμη να υπάρχει η δυνατότητα για έγκριση στις παραστάσεις και στα θεάματα που καλούνται να παρακολουθήσουν οι μικροί μαθητές και οι μικρές μαθήτριες.
Για αυτό και η ένσταση στη φράση που ακούστηκε στο Δ.Σ. «μας χαρίζουν ένα γάιδαρο και τον κοιτάζουμε στα δόντια».
Η κρίση μπορεί να έχει διεισδύσει και στη δική μας κοινωνία, οι ανάγκες ακόμα και για επιβίωση είναι μεγάλες και δεν έχουμε καμιά διάθεση να βλέπουμε τα πράγματα αφ΄ υψηλού. Οι δημοτικοί άρχοντες όμως δεν επιτρέπεται να ζητιανεύουν την ελεημοσύνη και να υποβιβάζουν την εκπαίδευση των παιδιών σε μια άνευ όρων παράδοση, όσο καλές προθέσεις κι αν υπάρχουν. Η εκπαίδευση είναι μια καθοριστικής σημασίας διαδικασία για την οικοδόμηση μια ανθρώπινης κοινωνίας για αυτό και έχουμε υποχρέωση ως δημοτική αρχή να καθορίσουμε το πλαίσιο και τους κανόνες βάση των οποίων θα λειτουργεί.
Η θέση μας λοιπόν είναι ότι επιβάλλεται η επανεξέταση του θέματος με πρωτοβουλία του Δήμου που θα είναι ο συνδετικός κρίκος  
που θα ενημερώσει ολόπλευρα και θα συντείνει ώστε να υπάρξει ηαπαραίτητη όσμωση ανάμεσα στους εμπλεκόμενους φορείς, που θα συγκεράσει τις διιστάμενες απόψεις και θα βελτιώσει το κλίμα και τις σχέσεις χωρίς αφορισμούς και αποκλεισμούς.                                                                                 
Αυτός είναι άλλωστε κι ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 


Ελένη ΜΩΡΑΪΤΗ
Δημοτική Σύμβουλος Μοσχάτου – Ταύρου
Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση
“Πολίτες σε δράση για την Ανατροπή”
Μοσχάτο 3 Φεβρουαρίου 2016

Τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια και το διακύβευμα για την αριστερά

του Μπάμπη Μπιλίνη


Η δημιουργία του προβλήματος.

Πριν το 2008, πριν την οικονομική κρίση, το παραγωγικό μοντέλο που είχε κυριαρχήσει στην χώρα ουσιαστικά περιγράφεται στο δίπτυχο «οικοδομή, real estate». Πάνω στο μοντέλο αυτό στηρίχτηκε ουσιαστικά και ο χρηματιστικός και ο τραπεζικός τομέας.
Όλοι/ όλες έχουμε την εμπειρία της στενής διαπλοκής των κατασκευαστών, των κτηματομεσιτών και των τραπεζιτών.
Όλοι/ όλες έχουμε την εμπειρία ότι με μια επίσκεψη σε μεσιτικό γραφείο εκτός από σπίτι αγόραζες (κυριολεκτικά) και το τραπεζικό δάνειο με το όποιο θα πλήρωνες το σπίτι.
Το παραγωγικό αυτό μοντέλο είχε στηθεί πάνω στο πολιτιστικό – καταναλωτικό μοντέλο «του ευρύχωρου σπιτιού, του ωραίου εξοχικού (κατά προτίμηση πάνω στον αιγιαλό ή μέσα στο δάσος ιδιωτικοποιώντας δημόσιο, κοινόχρηστο χώρο) και του σύγχρονου ΙΧ αυτοκινήτου».
Η μικροαστική λογική ήταν στην αποθέωσή της. Τα πρώτα μηνύματα με την φούσκα των «Ολυμπιακών Αγώνων» είχαν φανεί, αλλά συνεπαρμένοι από την νέα «εθνική ιδέα» η κριτική στο κυρίαρχο παραγωγικό μοντέλο ήταν και ακόμα είναι περιθωριακή. Λες και η κρίση, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, τα κόκκινα δάνεια είναι φυσικό φαινόμενο και όχι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών. Λες και δεν είναι κρίση του καπιταλιστικού μοντέλου.

Τα δεδομένα του προβλήματος.

Και έπειτα ήρθε η κρίση. Τα παραγωγικό μοντέλο κατέρρευσε με πάταγο. Είχε όμως μέχρι τότε δημιουργήσει τετελεσμένα. Σύμφωνα με την πανελλήνια απογραφή κατοικιών – πληθυσμού της ΕΛΣΤΑΤ 2011 το σύνολο των κατοικιών στην χώρα μας (πρώτης κατοικίας, δεύτερης, τρίτης, συμπεριλαμβανομένων και των 170.000 διαμερισμάτων που παραμένουν στους εργολάβους απούλητα λόγω κρίσης), είναι 6.371.901 από τις οποίες οι 5.520.872 είναι μέχρι 120 τ.μ. Αν υπολογίσουμε τρία (3) άτομα μέσο όρο ότι κατοικούν σε κάθε σπίτι τότε ο πληθυσμός της χώρας θα έπρεπε να είναι 19.114.803 (6.371.901Χ3), δηλαδή περίπου 42% παραπάνω από τα έντεκα εκατομμύρια (10. 939.727), που είναι ο πραγματικός. Επομένως περίπου το 40% των κατοικιών που καταγράφηκαν με την απογραφή είναι δεύτερης, τρίτης κατοικίας ή απούλητα διαμερίσματα λόγω κρίσης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην Βουλή, τα κόκκινα δάνεια που αφορούν κατοικία και δεν έχουν ενταχτεί στις διαδικασίες του νόμου Κατσέλη είναι 230.000. Από αυτά τα 58.000 (25%) σύμφωνα με τα στοιχεία φακέλου δανείου των τραπεζών είναι στην κατηγορία της απολύτου προστασίας για τα επόμενα τρία χρόνια και τα 81.000 (35%) στο καθεστώς προστασίας υπό προϋποθέσεις με εισοδηματικά κριτήρια.
Επειδή το 94% των φορολογουμένων έχει ατομικό εισόδημα μέχρι 35.000 ευρώ (και όχι οικογενειακό όπως παρουσιάστηκε από τον υπουργό) κάποιοι από τα μεσαία οικονομικά στρώματα θα δυσκολευτούν και ίσως υποχρεωθούν να θυσιάσουν τον τρόπο ζωής τους (εξοχικό, ακριβό αυτοκίνητο). Πάντως σε αυτές τις κατηγορίες δεν θα γίνουν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.
Μέχρι τα 230.000 κόκκινα δάνεια μένουν ακόμα 91.000 στεγαστικά δάνεια, που δεν καλύπτονται. Αν από αυτά εξαιρέσουμε ένα 10% έως 15%, που σύμφωνα με τις τράπεζες είναι στρατηγικά κακοπληρωτές, μένουν περίπου 70.000 δάνεια. Από αυτά κάποιοι που θα πιεστούν, θα πληρώσουν. Πολλά όμως από αυτά τα δάνεια είναι δάνεια δεύτερης – εξοχικής κατοικίας ή βρίσκονται ακόμα στην ιδιοκτησία των εργολάβων κατασκευαστών, που δανείστηκαν για να τα αποπερατώσουν και δεν κατάφεραν να τα πουλήσουν, επειδή μετά το 2010 οι Τράπεζες έπαψαν να δίνουν στεγαστικά δάνεια. Επομένως πάνω από 50.000 σπίτια δεύτερης – εξοχικής κατοικίας και άδεια – απούλητα θα αλλάξουν χέρια το προσεχές διάστημα μέσω κατασχετηρίων και πλειστηριασμών.

Το διακύβευμα

Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας δεν θα γίνουν. Εκτός της όποιας προστασίας από το νόμο ούτε το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο θα το επιδιώξει.
Το πραγματικό διακύβευμα είναι ότι στο κενό που αφήνει η κατάρρευση του οικονομικού, παραγωγικού, καταναλωτικού μοντέλου, το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο καταθέτει τις επιδιώξεις του για το μελλοντικό μοντέλο κατοικίας και τουρισμού.

Και η αριστερά;

Ταξικό πρόσημο υπέρ των αδυνάτων κοινωνικών τάξεων δεν σημαίνει υπεράσπιση και παλινόρθωση του παραπάνω καταρρέοντος μοντέλου. Η ρητορική έξαψη του βουλευτή του ΚΚΕ «να υπερασπιστούμε την πρώτη και δεύτερη λαϊκή κατοικία δεν οδηγεί παρά στην υπεράσπιση του «μικροαστικού ονείρου».
Μπορεί η δεξιά πολιτική να θέλει να υπερασπιστεί το μοντέλο που ξεκίνησε με την «αντιπαροχή» μετά τον εμφύλιο, για να εκμαυλίσει και κυριαρχήσει ιδεολογικά μαζί με τον φόβο σε ένα λαό, που βγήκε νικητής από τον πόλεμο κατά του ναζισμού και φασισμού με τις σημαίες του ΕΑΜ, της Αριστεράς και της λαοκρατίας, αλλά και ηθικά νικητής από τον εμφύλιο και την αγγλοαμερικανική στρατιωτική επέμβαση υπέρ της κυρίαρχης οικονομικά τάξης.
Η Αριστερά όμως οφείλει στο όνομα μιας πολιτικής ταξικά μεροληπτικής υπέρ των αδύνατων κοινωνικών τάξεων να παλέψει για το δικό της οικιστικό μοντέλο με κοινωνικό πρόσημο. Αφού πρώτα συνεννοηθούμε ότι όταν λέμε «σπίτι» εννοούμε αυτό που οι αρχαίοι έλεγαν «εστία» και εμείς με τον κακόηχο όρο «πρώτη κατοικία». Προφανώς και δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε την μικροαστική συσσώρευση κέρδους και ματαιοδοξίας, που επενδύθηκε σε οικήματα δεύτερης και τρίτης κατοικίας (και στο βουνό και στη θάλασσα).

Και τα κινήματα;

Οι κινήσεις πολιτών και τα κινήματα αλληλεγγύης θα συνεχίσουν την δουλειά τους. Τον αγώνα της αλληλεγγύης σε αυτές τις ειδικές περιπτώσεις, που η γενικότητα ενός νόμου δεν μπορεί να προβλέψει ή στις περιπτώσεις που ο πολίτης μόνος εγκαταλείπει την προσπάθεια. Θα συνεχίσουν τον αγώνα της ανυπακοής και αντίστασης κατά του κυρίαρχου μοντέλου και νοοτροπίας των τελευταίων δεκαετιών. «Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη».
Μπάμπης Μπιλίνης
21 Νοεμβρίου, 2015

Τα πουλιά και η πόλη του Μοσχάτου

του Σταύρου Μαγγιώρη

Η έκταση μεταξύ των δύο εκβολών των ποταμών Κηφισού και Ιλισού που για καλή μας τύχη δεν έχει υποστεί "αναπτυξιακά μέτρα" που δεν σημαίνουν τίποτα άλλο παρά οικοδόμηση!  παραμένει ανεκτίμητης αξίας, σύμφωνα με το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, από εκπαιδευτικής, πολιτισμικής, περιβαλλοντικής ακόμα και οικοτουριστικής άποψης. Μία παρακαταθήκη που θα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη της η Δημοτική Αρχή και να τη διαφυλάξει βελτιώνοντας τον όλο χώρο προς όφελος των κατοίκων του Μοσχάτου και όχι μόνο.


Αφορμή γι' αυτό το άρθρο στάθηκε μία πρόταση που δημιουργήθηκε από μία ομάδα πολιτών, μελών της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και των εργαζομένων στο Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) - Ινστιτούτου Θαλάσσιων Βιολογικών Πόρων και Εσωτερικών Υδάτων, σχετικά με την παραλία της πόλης μας και τον ποταμό Ιλισό που εκβάλει σε αυτή, το Φαληρικό Δέλτα, όπως ονομάζεται από πολύ παλιά.

Σύμφωνα με αυτή την πρόταση το Φαληρικό Δέλτα είναι ένας πολύ υποβαθμισμένος υγρότοπος. Έχει όμως εξέχουσα σημασία και δυνητική αξία επειδή προσφέρει προνομιακό σημείο επαφής φύσης και ανθρώπου στο θαλάσσιο μέτωπο του Λεκανοπεδίου. Σήμερα αξιολογείται ως ένας από τους 15 σημαντικότερους υγρότοπους για την προστασία και την ανάδειξη των υγροτόπων της Αττικής, καθώς και για τη σημασία του στην ανάδειξη και διατήρηση της βιοποικιλότητας (παρουσίαση ΕΛΚΕΘΕ, 2014).

Από το 1968 που η χούντα κατέστρεψε την παραλία του Μοσχάτου - Ν. Φαλήρου με το μπάζωμα και την ανύψωσή της - το τείχος του αίσχους όπως ονομάστηκε εύλογα απ' τους κατοίκους - μέχρι σήμερα, η πόλη και οι κάτοικοί της στερούνται σε μεγάλο βαθμό την ευεργετική θαλάσσια αύρα, τόσο απαραίτητη το καλοκαίρι, τη θέα της θάλασσας, την απρόσκοπτη πρόσβαση στην νεοδιαμορφωθείσα παραλία έστω και χωρίς την άμμο του παρελθόντος και πολλά άλλα. Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης Σημίτη και του αρμόδιου υπουργού Κ. Λαλιώτη ότι μέχρι το 2008 η επάνω λεωφόρος θα είχε "κατέβει" στο επίπεδο της Λ. Ποσειδώνος αποδείχτηκαν υποσχέσεις χωρίς καμιά αξία. Παρ' όλα αυτά, η έκταση μεταξύ των δύο εκβολών των ποταμών που για καλή μας τύχη δεν έχει υποστεί "αναπτυξιακά μέτρα" που δεν σημαίνουν τίποτα άλλο παρά οικοδόμηση!  παραμένει ανεκτίμητης αξίας, σύμφωνα με την έκθεση, από εκπαιδευτικής, πολιτισμικής, περιβαλλοντικής ακόμα και οικοτουριστικής άποψης. Μία παρακαταθήκη που θα πρέπει να λάβει υπόψη της η Δημοτική Αρχή και να τη διαφυλάξει βελτιώνοντας τον όλο χώρο, σύμφωνα με τις προτάσεις και υποδείξεις των ειδικών,  προς όφελος των κατοίκων του Μοσχάτου και όχι μόνο.

Εκατόν εξήντα ένα (161)! είδη πουλιών παρατηρήθηκαν στη διάρκεια ενός έτους, ιδιαίτερα την άνοιξη, στην παράκτια περιοχή που αποδείχθηκε ως υγρότοπος με τα ενδιαιτήματα που διαθέτει μία πραγματική όαση για τα μεταναστευτικά πουλιά. Μεταξύ αυτών αρκετά σπάνια και απειλούμενα σε παγκόσμιο επίπεδο είδη, όπως η βαλτόπαπια και η τουρλίδα, αλλά και ο μαυροκέφαλος γλάρος, η πετροτριλίδα, ο χαλικοκυλιστής, ο ποταμοσφυριχτής ο οποίος φώλιασε κιόλας! ο κοκκινοκεφαλάς που παραμόνευε για έντομα, ο τσαλαπετεινός με το εντυπωσιακό λοφίο, η αλκυόνη με τα ιριδίζοντα μπλε-ηλεκτρίκ φτερά και πολλά άλλα που αποτυπώθηκαν και σε φωτογραφίες των ορνιθολόγων που έκαναν τις παρατηρήσεις.

Τα πουλιά εξακολουθούν να αποτελούν περιβαλλοντικό δείκτη και επομένως στις σημερινές περιβαλλοντικές συνθήκες που διέπουν την πόλη του Μοσχάτου, όπου οι ανθρώπινες δραστηριότητες συνεχώς αυξάνουν τις περιβαλλοντικές αρνητικές επιπτώσεις, ποιες ιδιότητες θα καθι­στούσαν ένα είδος πουλιού οικολογικά επιτυχημένο; Η επιτυχής προσαρμογή του σ' ένα ευρύτερο φάσμα βιοτόπων. Αυ­τό προϋποθέτει μία μεγαλύτερη ευελιξία στην επιλογή του ενδιαιτήματος και του χώρου φωλιάσματος, καθώς και ένα διατιθέμενο πλουσιότερο τροφικό φάσμα.

Όλα αυτά μου έφεραν στον νου και τα πουλιά που ζουν μέσα στην πόλη μας που με το πράσινο που διαθέτει σε κήπους, πλατείες και δεντροστοιχίες τους προσφέρει εκείνο το περιβάλλον όπου μπορούν να επιβιώνουν και να πολλαπλασιάζονται, προσφέροντας με τη σειρά τους σε όλους εμάς τη συντροφιά τους. Απ' όσο μπορώ να θυμάμαι, εδώ και 60 χρόνια, οι σπουργίτες μαζί με τα οικιακά περιστέρια ήταν οι μόνιμοι κάτοικοι αυτής της πόλης. Εδώ και κάποια χρόνια έχουν προστεθεί οι δεκοχτούρες, οι καρακάξες και οι μαυροκότσυφες. Τον χειμώνα, όπως πάντα μας επισκέπτονται οι κοκκινολαίμηδες, οι κοκκινόκωλοι και οι λευκοσουσουράδες, ενώ την άνοιξη και το καλοκαίρι οι δεντροφυλλοσκόποι παίζουν στα κλαδιά των δέντρων και οι μαυροσταχτάρες και τα σταυροχελίδονα σκίζουν τον ουρανό. Αποσπασματικά θα δούμε και θα ακούσουμε φωνές από καρδερίνες, σπίνους και φανέτα, ενώ αν σηκώσουμε τα μάτια μας ψηλά θα δούμε να ίπτανται πάνω από  τις πολυκατοικίες σταχτοκουρούνες, στον ουρανό να ανεμοπορούν γερακίνες και πιο σπάνια θα ακούσουμε το κρώξιμο του κόρακα καθώς πετά. Τέλος, τα ψαρόνια που παρατηρούνται κατά εκατοντάδες την άνοιξη και το φθινόπωρο κατά τη μετανάστευσή τους.

Τίποτα πιο γοητευτικό από ένα πουλί, από ένα πλάσμα που μπορεί να πετά! βλέποντας τον κόσμο από ψηλά, χαρίζοντάς μας ανεπανάληπτες αισθητικές στιγμές. Και τα 161 είδη πουλιών που παρατηρήθηκαν στην υποβαθμισμένη παραλία μας αξίζουν όχι μόνο της προσοχής μας αλλά του ενεργού ενδιαφέροντος από όλους εμάς και ιδιαίτερα της πολιτείας, που θα πρέπει να διαμορφώσει την περιοχή, ιδιαίτερα στις εκβολές του Ιλισού, ώστε τα πουλιά να συνεχίσουν να μας επισκέπτονται κάθε χρόνο αναβαθμίζοντας το περιβάλλον της πόλης μας, χωρίς να ζητούν καμία ανταμοιβή παρά μόνο τη διατήρηση του παραθαλλάσσιου αυτού υγρότοπου όπου μπορούν να σταθούν, να ξεκουραστούν και να τραφούν κατά τη μετανάστευσή τους, ακόμα και να φωλιάσουν! Τα οφέλη για την πόλη και τους πολίτες του Μοσχάτου είναι σε κάθε περίπτωση πολύ σημαντικά για να τα παραβλέψουμε.

Σταύρος Μαγγιώρης, Δρ. Βιολογίας

«Φυσικό Πάρκο Φαληρικού Δέλτα» Παραλία Μοσχάτου – Εκβολές Κηφισού και Ιλισού

Η πρόταση αυτή δημιουργήθηκε από ομάδα πολιτών και μελών της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και εργαζομένων του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών – Ινστιτούτο Θαλασσίων Βιολογικών Πόρων και Εσωτερικών Υδάτων.



Το πλήρες κείμενο σε PDF

«Ο Καιρός των Τσιγγάνων»

του Μπάμπη Μπιλίνη


Τις προάλλες, με αφορμή την εγκατάσταση ενός πρόχειρου καταυλισμού Ρομά στο πάργκιγκ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας μπροστά στο Μοσχάτο, συνέβησαν γεγονότα που θύμισαν κινηματογραφική ταινία και είμαι βέβαιος ότι θα συγκινούσαν τον Εμίρ Κουστουρίτσα. Όταν οι αστυνομικές δυνάμεις πήγαν να τους διώξουν από τον χώρο της προσωρινής εγκατάστασής τους, αγανακτισμένοι οι Ρομά έβαλαν μόνοι τους φωτιά στα παραπήγματα και τις σκηνές του καταυλισμού.
Οι σκηνές θύμιζαν κινηματογραφικές σκηνές με όλους τους μύθους και τις αλήθειες, που μεταφέρει η τέχνη.

Ας ξεκινήσουμε από τον μύθο. Το θέμα των Ρομά είναι ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα, γιατί ασχολείται με διαχείριση ανθρώπων.

Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική πολιτεία από την ίδρυσή της αντιμετωπίζει τους Ρομά ως αναγκαίο κακό. Πρόβλημα από την φύση του. Και η διαχείρισή του συνέτεινε στην διατήρηση των Ρομά σε περιθωριακό ρόλο. Η πολιτική ένταξης των Ελλήνων πολιτών Ρομά στην παραγωγική και κοινωνική πραγματικότητα προσέκρουε πάντα σε ρατσιστικά στερεότυπα, αλλά και στην μη αποδοχή του πολιτιστικού προτύπου του νομάδα, που έχουν διατηρήσει ανά τους αιώνες οι Ρομά. Έτσι παρά την αποδοχή από την ΕΕ του νομαδικού τρόπου ζωής και την ανάγκη πολιτικών βελτίωσης της ποιότητας ζωής των νομάδων πληθυσμών στην ΕΕ, οι κυβερνήσεις των χωρών στην Ευρώπη δεν θέλουν και δεν μπορούν να ενσωματώσουν τέτοιες πολιτικές.

Δείτε τι έγινε επί προεδρίας Σαρκοζί στην Γαλλία με τις επιχειρήσεις εκκαθάρισης κατά των Ρομά.  Τα κονδύλια των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τους νομάδες πληθυσμούς ή δεν απορροφώνται από τις κυβερνήσεις ή κατασπαταλώνται από επιτήδειους. Δυστυχώς δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Στην Ιταλία υπάρχει σε εξέλιξη δικαστική διερεύνηση για το πώς αυτά τα κονδύλια κατέληξαν στην μαφία.

Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και την ελληνική νομοθεσία σε κάθε περιφέρεια της χώρας θα πρέπει να υπάρχει οργανωμένο camp για τους νομάδες πληθυσμούς με τις βασικές παροχές για αξιοπρεπή διαβίωση (νερό, πλυντήρια, τουαλέτες….). Οι χώροι αυτοί πρέπει να είναι έτσι χωροθετημένοι, που να εξασφαλίζουν την πρόσβαση στους προσωρινούς κατοίκους τους σε ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη και σε άλλα δημόσια αγαθά όπως η εκπαίδευση, αλλά και η εύκολη πρόσβαση προς εργασιακούς χώρους ή χώρους παραγωγικών δραστηριοτήτων προς βιοπορισμό τους. Για αυτές τις αρμοδιότητες υπεύθυνη είναι η κεντρική κυβέρνηση μέσω των αποκεντρωμένων διευθύνσεων. Για την Αττική η  Αποκεντρωμένη Διοίκηση, η διορισμένη από την προηγούμενη κυβέρνηση, βρήκε ένα χώρο στην κορυφή του όρους Πατέρα στα Μέγαρα, στο πουθενά, τελείως ακατάλληλο.

Το θέμα λοιπόν παραμένει ανοιχτό.

Το να κυνηγάμε όμως τους Ρομά με αστυνομικές δυνάμεις, τους αναγκάζουμε απλώς να πηγαίνουν από την μια γειτονιά σε άλλη και εμείς απλά να κυνηγάμε την ουρά μας.

Θα πρότεινα, αν δεν θέλουμε να παίζουμε κάθε τόσο την ίδια τραγωδία, να αποφασίσουμε να φτιάξουμε σε κάθε δήμο ομάδα από ειδικευμένους συμπολίτες μας παρά το Δημοτικό Συμβούλιο, που να κληθούν να σχεδιάσουν δράσεις και να τις συζητήσουν στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και να υλοποιούν αυτές τις δράσεις για την αντιμετώπιση της έκτατης προσωρινής εγκατάστασης Ρομά στην περιοχή του Δήμου.

Και τελειώνω με ένα παράδειγμα.

Σε όλες τις μεγαλουπόλεις υπάρχουν ομάδες Ρομά και μεταναστών, που ζουν από τα σκουπίδια που εμείς πετάμε. Πλάι σε χώρους διαχείρισης αστικών απόβλήτων σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις ζουν με πρόχειρο τρόπο Ρομά και μετανάστες. Στην Βαρκελώνη με την μακρά παράδοση συνεργατισμού, όπως παρουσίασαν οι εκπρόσωποι του προγράμματος στο Διεθνές συνέδριο για την Διαχείριση των απορριμμάτων που διοργάνωσε η Περιφέρεια Αττικής και ο ΕΣΔΝΑ, έχουν αρχίσει να τρέχουν προγράμματα συνεργατικών κολεκτίβων συνεργασίας Τοπικής Αυτοδιοίκησης και νομάδων πληθυσμών για την ανακύκλωση εποχιακά, για όσο χρονικό διάστημα η νομαδική αυτή ομάδα πληθυσμού είναι εγκαταστημένη σε οργανωμένο από την πολιτεία camp. Με απλά λόγια σου παρέχουν κάποιες βασικές συνθήκες διαβίωσης, αλλά εσύ συμμετέχεις, σχεδόν υποχρεωτικά, σε συνεργατικό σχήμα για να βιοπορίζεσαι, αντί να επιδίδεσαι σε παραβατικές πράξεις.

Προφανώς θα υπάρχουν και πολλές άλλες ιδέες και καλές πρακτικές.


Μπάμπης ΜΠΙΛΙΝΗΣ

Τα μυαλά μας πίσω ...

του Κ.Βογιατζή


Μια πραγματικοτητα εχει πολλες οπτικες κι αυτό εξαρτάται κυριως , απ την θεση που εχουμε , αλλα κι από την ελευθερια που αναπνεουμε...... Σημερα, ζουμε μια κυβερνηση αριστερης τοποθέτησης , μεσα σε μιαν Ευρωπη ακραιου νεοφιλελευθερισμου . Με την κοινωνια , γεματη αερα συντηριτισμου και εδαφος καταναλωτισμου . Μπολιασμενη στην μεγαλη της πλειοψηφια , από το αμεικανικο ονειρο , κυνηγώντας καθημερινα μια καλυτερη θεση , κατω απ τον ηλιο. Σε μια εικονα ουτοπιας σαν Δον Κιχώτης , σε μια αεναη μαχη , για το απιαστο . Ας γυρισουμε λοιπον , στην πραγματικοτητα που τρεχει τωρα. Ανθρωποι και ομαδες που ανηκουν ,στην οικονομικη ολιγαρχια , ανθρωποι και ομαδες , που ανηκουν στην αυλη του βασιλια , μας τροφοδοτουν με μυνηματα καταστροφολογίας επικοινωνιακου αρμαγεδων. Ακροβατουν λεκτικα αναμμεσα στα δυο ακρα , της ρηξης , της διαλυσης και της ολικης αλλαγης κατεύθυνσης , μιας αριστερης κυβερνησης . Τοποθετουνται ακραια , για να σπειρουν διχονια σ έναν λαο , που είναι συσπειρωμένος , στην προσπαθεια της νεοεκλεγεισας κυβερνησης . Στην προσπαθεια που καταβαλει , εναντια σε θεους και δαιμονες , να καταδειξει την ωμη καθημερινοτητα , που βιωνει η ελληνικη κοινωνια . Και ως συγχρονοι Γκεμπελιστες , στρωνουν το σπορο της προπαγάνδας τους - όπως και πριν - για να προστατεψουν τον εαυτουλη τους και τ αφεντικα τους. Τρωνε και πινουν όμως από τον σπορο τους και διάφοροι ΧΩΡΙΚΟΙ , που εκφραζουν την δυσαρεσκεια τους , για την κινηση της κυβερνησης , προς το κεντρο . Τοποθετημένοι ως φιλοσοφοι - καθοδηγητες της λαικης βούλησης , εκπροσωπουν την αριστερη σταση , κοιταζοντας τον εαυτο τους στον καθρεφτη . Βλεπουν την κινηση προς το κεντρο , σαν μια πορεια που τεινει δεξια , που αποπνεει διολησθηση στον συντηριτισμο. Και ως αυτάρεσκοι κάτοχοι της μοναδικης τους αληθειας , γινονται μεσάζοντες , μιας συντηριτικης νεοφιλελεύθερης προπαγάνδας , των ολιγαρχων και της αυλης τους . Γινονται θήραμα στην παγιδα του συστηματος . Βγαζουν τα ξιφη της επανάστασης και τραυματιζουν τα σωματα των συναγωνιστων τους . Στρεφουν τα βελη τους , απέναντι στον εαυτο τους και νομιζουν πως ο καθρεφτης , αντανακλα τα ειδωλα τους , σαν την μια και μοναδικη ομορφια. Ας σταθουμε λοιπον στο υψος μας. Ας βαλουμε λιγο νερο στο κρασι μας. Ας κανουμε λιγο υπομονη και ας σταθουμε αρωγοι , στην κυβερνηση που εμπιστευθηκαμε.Κριτικα ναι ,αλλα με ανοχη , για τον ελαχιστο χρονο που ειχε και κατω από την αφορητη πιεση που εζησε . Μην γινεται φιλοι μου και συναγωνιστες μου , τροφη και σπορος , της προπαγάνδας που πολεματε και πολεμαμε . ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ , λοιπον...... ελευθερα σαν ανεμος...... ζωντανα σαν κυμα....... σταθερα σαν το χωμα, που μας στηριζει........ Η ομορφια , η αλλαγη , χτιζεται σε σταθερες βασεις , βημα-βημα. Δεν υπαρχει καποιος μαγικος διακοπτης ,που τον πατας κι όλα αλλαζουν . Τα μυαλα μας , ολων λοιπον , πισω........

ΚΑΡΛΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ

Παλαιότερα άρθρα