Κυρίες
και κύριοι βουλευτές, κύριε πρόεδρε,
και κύριοι βουλευτές, κύριε πρόεδρε,
Θα ήθελα εξαρχής να επαναλάβω αυτό που είπα και χθες στη τοποθέτησή μου, όταν καταθέσαμε τη πρόταση μομφής προς τον Πρόεδρο της Βουλής.
Δε πρόκειται για μια προσωπική διένεξη, αλλά για μια πολιτική επιλογή.
Πολιτική επιλογή αναγκαστική από τη στιγμή που ο Πρόεδρος επέλεξε να πάρει επάνω του, ως μη όφειλε κατά τη γνώμη μας, την απόφαση να αποδεχτεί τη πρόταση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης για απόρριψη της πρότασης δυσπιστίας που καταθέσαμε στον υπουργό των οικονομικών.
Και λέω ως μη όφειλε, δεδομένου ότι θα μπορούσε να θέσει το θέμα στην Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, είτε έστω στη διάσκεψη των Προέδρων.
Δεν το έπραξε.
Το ότι δεν πρόκειται για προσωπική διένεξη μαρτυρά και το γεγονός ότι ο κος Μεημαράκης έχει εκλεγεί και με τις δικές μας ψήφους, τις ψήφους της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κάτι που, αν δε κάνω λάθος, δεν είναι και τόσο σύνηθες στα κοινοβουλευτικά χρονικά.
Υπό αυτή την έννοια έχουμε και ένα λόγο παραπάνω να είμαστε απαιτητικοί και αυστηροί.
Χτες, λοιπόν, έγινε ένα πρωτοφανές κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
Με ακόμα πιο προφανή σκοπιμότητα.
Καταθέσαμε μία συνταγματικά ορθή πρόταση.
Σας καταθέτω γνωμοδοτήσεις του κ. Χρυσόγονου καθηγητή Συνταγματικού στο Αριστοτέλειο,
του κυρίου Κατρούγκαλου καθηγητή Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο,
του κυρίου Φιλίππου επίκουρου καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου στο Δημοκρίτειο
και απόσπασμα από τη μελέτη της κ. Καμτσίδου, καθηγήτριας Συνταγματικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο που μάλιστα έχει γραφεί σε ανύποπτο χρόνο.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι η πρόταση μας έπρεπε να συζητηθεί με την διαδικασία που προβλέπει ο κανονισμός και το Σύνταγμα.
Η χθεσινή εξέλιξη προσβάλει στον πυρήνα της την κοινοβουλευτική αρχή και έρχεται σε αντίθεση με τον πανθομολογούμενο διαχωρισμό μεταξύ της συλλογικής ευθύνης της κυβέρνησης και της ατομικής ευθύνης των Υπουργών.
Εξάλλου και ο κ. Βενιζέλος δέχεται αυτό τον διαχωρισμό.
Αλλά βεβαίως ο κ. Βενιζέλος είναι γνωστός μεταξύ των Συνταγματολόγων για την συνήθεια του να μετατρέπει το Σύνταγμα σε εργαλείο για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Τι συνέβη όμως κατά τη διαδικασία;
Ο υπουργός Επικρατείας ο κ. Σταμάτης απεδέχθη την πρόταση.
Την έκανε αμέσως αποδεκτή.
Η αντιπρόεδρος της Βουλής ζήτησε ομιλητές για να ξεκινήσει αμέσως η διαδικασία της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας.
Προσδιόρισε ακόμα και την ώρα έναρξης της συζήτησης.
Και ξαφνικά όλα ανατράπηκαν από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, ο οποίος χτες θέλησε να λειτουργήσει και ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας και ως πρόεδρος της Βουλής.
Σήμερα είναι απολύτως σαφές, ποια η σκοπιμότητα αυτής της θεαματικής κυβίστησης, ανάμεσα στη θέση του κου Σταμάτη και σε αυτήν του κου Βενιζέλου.
Η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή για την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής, για την ουσία του πολυνομοσχεδίου και για τις βαρύτατες επιπτώσεις στην οικονομία, στη κοινωνία, στη καθημερινότητα, θα ήταν κόλαφος για τη κυβέρνηση.
Ακόμα μεγαλύτερος κόλαφος η αναμενόμενη κρίση των βουλευτών για τον κο Στουρνάρα.
Για αυτό και η κυβέρνηση πιάστηκε από σκόπιμα λανθασμένες νομικές ερμηνείες προκειμένου να αποφύγει τη κοινοβουλευτική μάχη.
Η κυβέρνηση χθες φυγομάχησε.
Αυτό ήταν το μόνο κυβερνητικό σχέδιο στη χθεσινή διαδικασία.
Η φυγομαχία.
Και δυστυχώς ο Πρόεδρος της Βουλής, υπηρέτησε αυτό το κυβερνητικό σχέδιο.
Και το κοινοβούλιο για άλλη μια φορά τραυματίστηκε.
Για να μην στραπατσαριστεί η κυβέρνηση.
Ποιο ήταν το επικοινωνιακό τρυκ της κυβέρνησης εδώ και ένα μήνα με τα γνωστά και επαναλαμβανόμενα κάθε τρίμηνα θεατρικά μονόπρακτα.
Ότι δήθεν «η κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά».
Ο ίδιος ο υφυπουργός αγροτικής ανάπτυξης όμως, φανέρωσε ότι η κυβέρνηση τα είχε εκ των προτέρων δεχτεί όλα.
Ότι «το μνημόνιο τελείωσε», αλλά αυτό που ψηφιζόταν χτες, όσο κι αν επιχειρήσατε να το κρύψετε, φανερώθηκε από τις δικές σας διαρροές στη ψηφοφορία, ότι ήταν πιο μνημόνιο και από το μνημόνιο.
Οι «αντάρτες του γάλακτος», βέβαια, στο τέλος ψήφισαν τα πάντα.
Αυτό ακριβώς ήταν το σχέδιο.
Να ρίχνετε σκόνη στα μάτια του κόσμου για να μην καταλάβει τι εγκλήματα έκρυβαν οι 800 σελίδες που έπρεπε να συζητηθούν σε έξι ώρες.
Αυτή τη συγκάλυψη ήθελε να ξεσκέπασε χτες η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Την κακουργηματική απιστία εις βάρος του δημοσίου με πρωτεργάτη τον κ. Στουρνάρα επιχείρησε να σταματήσει χτες ο ΣΥΡΙΖΑ.
Διότι με τη τριήμερη διαδικασία, ήθελε δεν ήθελε η κυβέρνηση θα μίλαγε για το έγκλημα εις βάρος όλης της μεσαίας τάξης.
Ήθελε δεν ήθελε θα μίλαγε για το σκάνδαλο με τις τράπεζες που χαρίζονται στους χρεοκοπημένους τραπεζίτες.
Σε ξένα και ντόπια κερδοσκοπικά συμφέροντα.
Ήθελε δεν ήθελε η κυβέρνηση θα συζήταγε για την διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τον κόσμο της μισθωτής σκλαβιάς που χτίζει η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου.
Αλλά μη νομίζετε ότι θα καταφέρετε να γλυτώσετε από τα πραγματικά επίδικα του εγκλήματος που διαπράχθηκε χθες.
Ήδη το πολυδιαφημιζόμενο success story Νο2 της κυβέρνησης Σαμαρά, από χθες το βράδυ μετατράπηκε σε ιστορία τρόμου.
Του τρόμου μιας κυβέρνησης που φυλλοροεί.
Μιας κυβέρνησης που προσπαθεί να πανηγυρίσει στα ΜΜΕ, ενώ στη πραγματικότητα μετράει τα τραύματά της.
Χθες το βράδυ, λοιπόν, μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, κατάλαβε και ο τελευταίος έλληνας πολίτης, τι προσπαθούσε να αποφύγει η κυβέρνηση Σαμαρά –Βενιζέλου.
Όταν σε μια ψηφοφορία με εκβιασμούς, με τη τρομοκρατία της δόσης, με το στανιό της κομματικής πειθαρχίας φτάνετε με το ζόρι στο 151.
Τι θα γινόταν αν έμπαινε σε ψηφοφορία η δυσπιστία κατά του κου Στουρνάρα.
Όχι 151, ούτε 141 δεν θα στήριζαν τον υπουργό Οικονομικών και προστάτη της χρεοκοπημένης τραπεζοκρατίας.
Αλλά το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
Αφού στήσατε το θεατρικό έργο του «κατεπείγοντος και του προαπαιτούμενου», αφού στήσατε το εκβιαστικό σενάριο ¨ψηφίστε τα όλα αλλιώς δεν παίρνουμε την δόση», αφού εσείς ανεχτήκατε υπουργούς και κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους να μιλάνε για «προδότες που προβοκάρουν την χώρα για να μην πάρουμε τα λεφτά», ήρθε η αποκάλυψη.
Όχι αύριο. Στις 17 Απριλίου θα εγκριθεί η δόση! Κανένα κατεπείγον, λοιπόν.
Όλα ψέματα.
Όλα σχεδιασμένα ώστε να μη φανεί η καταστροφή που έκρυβαν οι 800 σελίδες.
Όλα σχεδιασμένα ώστε να περάσουν ανώδυνα τα μέτρα βαρβαρότητας.
Η πολιτική απάτη της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου ξεχωρίζει πια περισσότερο από ότι η μύγα μες στο γάλα.
Αλλά μια του ψεύτη δυο του ψεύτη, τρεις και η κακιά του μοίρα.
Μπορεί να μην θέσατε στη κρίση των βουλευτών χθες τον απαξιωμένο υπουργό της εκχώρησης των τραπεζών και της εκποίησης του δημόσιου πλούτου.
Αλλά σύντομα θα αναγκαστείτε να θέσετε στη κρίση του ελληνικού λαού τις πράξεις και τη πολιτική σας.
Και η μομφή του λαού θα είναι πολύ βαριά.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές.
Η σημερινή συζήτηση στη Βουλή, όμως, αποτελεί και μια ευκαιρία αν θέλετε για έναν ευρύτερο αναστοχασμό πάνω στο ρόλο του κοινοβουλίου και στο κύρος των βουλευτών, στις μέρες μας.
Έχει να κάνει με την απαξίωση του Κοινοβουλίου.
Έχει να κάνει με την αφυδάτωση της Δημοκρατίας.
Η ιστορία διδάσκει ότι σε περιόδους κρίσης γιγαντώνεται η υποβάθμιση του κοινοβουλίου και των θεσμών.
Διδάσκει επίσης ότι η αντιλαϊκή πολιτική απαιτεί και επιβάλλει απαξιωμένο κοινοβούλιο.
Τι ζούμε σε αυτόν τον τόπο τέσσερα χρόνια τώρα;
Τέσσερα χρόνια μνημονίου σημαίνουν 400 εφαρμοστικοί νόμοι, 180 περίπου τα τελευταία δύο χρόνια.
Σημαίνουν 40 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Σημαίνουν εννέα νομοσχέδια με την διαδικασία του κατεπείγοντος τα τελευταία δύο χρόνια.
Ο πρωθυπουργός δεν έρχεται στη Βουλή. Πραγματική συζήτηση δεν γίνεται.
Αντί για ουσιαστικό διάλογο, νομοθετείτε τις προκαταβολικές αμνηστεύσεις υπουργών, Συμβούλων και δημόσιων λειτουργών, του ίδιου του Διοικητή της ΤτΕ.
Και χθες νομοθετήσατε την αμνήστευση των στελεχών του ΤΧΣ.
Εμπνευστής αυτής της νομική πατέντας φυσικά, ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Η Βουλή πλέον δεν βουλεύεται, δεν συζητά πολιτικά.
Είναι Βουλή διεκπεραίωσης, λειτουργεί πλέον ως πρόσχημα.
Εκπρόθεσμες, νυχτερινές, εν κρυπτω τροπολογίες, νομοσχέδια εκατοντάδων σελίδων σε ένα άρθρο, και άλλα πολλά ων ουκ έστι αριθμός.
Πριν ξεκινήσει η σημερινή συζήτηση, είχαμε την διεξαγωγή και συζήτηση μόλις δύο επίκαιρων ερωτήσεων.
Άλλες φορές δεν συζητείται καμία απολύτως διότι οι Υπουργοί επιλέγουν να απέχουν από τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα.
Λυπάμαι αλλά η συμμετοχή στον Κοινοβουλευτικό έλεγχο δεν είναι προαιρετική και εσείς κύριε Μειμαράκη έχετε ευθύνη για την εμπέδωση αυτών των πρακτικών.
Έχουμε κάνει αλλεπάλληλα διαβήματα για τη ακύρωση επίκαιρων ερωτήσεων, τη μη διεξαγωγή προ ημερήσιας διάταξης συζητήσεων, για τις τροπολογίες που έρχονται από το πουθενά.
Και το παράξενο κύριε πρόεδρε είναι ότι εσείς είχατε συμφωνήσει μαζί μας και είχατε δεσμευτεί ότι θα λάβετε μέτρα.
Διαπιστώσατε μήπως να έχει βελτιωθεί η κατάσταση;
Οι υπουργοί συνεχίζουν να απουσιάζουν.
Τα νομοσχέδια έρχονται τη τελευταία στιγμή.
Οι αεροπλανικές τροπολογίες επίσης.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές
Εμείς έχουμε τελείως διαφορετική αντίληψη για το κοινοβούλιο και τον ρόλο του.
Αντίληψη που θέλει την αποφασιστική ενδυνάμωση του Κοινοβουλίου ως αυτόνομου νομοθετικού και ελεγκτικού θεσμού της εκτελεστικής εξουσίας.
Που θέλει τον δραστικό περιορισμό της διαδικασίας του κατ επείγοντος.
Οι δικές μας προτάσεις ξεκινούν από τη δυνατότητα υποβολής νομοσχεδίων και προτάσεων Νόμου όχι μόνο από τη κυβέρνηση αλλά και από συγκεκριμένο αριθμό βουλευτών, με δεσμευτική χρονική διαδικασία για τη συζήτηση και ψήφισή τους στην ολομέλεια.
Ξεκινούν με το δικαίωμα πρότασης των βουλευτών για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ψηφισμένο νομοσχέδιο που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.
Με διασφάλιση δυνατότητας σύστασης εξεταστικής επιτροπής από μικρότερο αριθμό βουλευτών.
Και καταλήγουν με δυνατότητα πρόσβασης του βουλευτή σε κάθε κρατικό έγγραφο.
Αυτή είναι η αντίληψή μας, αυτές είναι οι αρχές μας, αυτές είναι οι γενναίες θεσμικές αλλαγές που θέλουμε να κάνουμε.
Ζητάμε περισσότερη και πιο άμεση δημοκρατία.
Απαιτούμε την τήρηση του Κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος.
Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που ζούμε σήμερα.
Ζούμε τη Βουλή του «εγκρίνεται κατά πλειοψηφία» και του «ακυρώνεται λόγω κωλύματος του υπουργού».
Ζούμε στη Βουλή που αδιαφορεί για το αν η επιστημονική της υπηρεσία έχει κρίνει αντισυνταγματικούς δεκάδες νόμους και άρθρα.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές.
Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε η αντιπολίτευση που έχει συνηθίσει αυτό το πολιτικό σύστημα.
Το πολιτικό σύστημα του χθες.
Το πολιτικό σύστημα της διαπλοκής και της διαφθοράς.
Είμαστε η αξιωματική αντιπολίτευση που κάνει αντιπολίτευση μέσα και έξω από τη Βουλή.
Σας ενημερώνουμε, λοιπόν, ότι έχουμε σκοπό να αξιοποιήσουμε κάθε άρθρο του κανονισμού της Βουλής.
Κάθε άρθρο του Συντάγματος.
Καμιά νομικίστικη αντιμετώπιση και καμία πολιτική σκοπιμότητα δεν θα μας σταματήσει.
Καμία ασάφεια και καμία ερμηνεία κατά πως συμφέρει το σύστημα δεν μπορεί να σταματήσει τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και τις νομοθετικές πρωτοβουλίες μας.
Θα ελέγχουμε, θα παρεμβαίνουμε, θα προτείνουμε.
Χτες στην θεσμική μας πρωτοβουλία όφειλε το Προεδρείο να απαντήσει με θεσμικό τρόπο.
Ο Πρόεδρος επέλεξε να ακολουθήσει τον κ. Βενιζέλο, που ακόμα και όταν αποχωρήσαμε έδινε εντολές να μην προχωρήσει σε ψηφοφορία.
Χτες ο Πρόεδρος είχε την ευκαιρία να λειτουργήσει ως πρόεδρος των 300 βουλευτών και εκλεγμένος από τους 223.
Επέλεξε να λειτουργήσει ως πρόεδρος των 152.
Και αυτό νομίζω δεν αδίκησε μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πρωτίστως αδίκησε τον εαυτό του.
Σε ότι μας αφορά θα υπερασπιστούμε με όποιο μέσο έχουμε τη δημοκρατία, το Σύνταγμα και την κοινοβουλευτική διαδικασία.
Διότι
Μία Βουλή διακοσμητική, χωρίς διάλογο, μακριά από την κοινωνία.
Με συνεχείς προκλήσεις από την μεριά της κυβέρνησης.
Μια βουλή που στέκεται διαρκώς απέναντι στις ανάγκες της κοινωνίας, στις αγωνίες της κοινωνίας.
Είναι ότι χειρότερο για την απαξίωση της πολιτικής, των θεσμών, της ίδιας της δημοκρατίας.
Η δική μας πρόταση δυσπιστίας, πέρα από τη δυσαρέσκειά μας για τη χθεσινή διαδικασία, αποτελεί και μια απόπειρα θεσμικής απάντησης στον ευτελισμό και την απαξίωση του Κοινοβουλίου.
Ας αναλάβουν όλοι και όλες τις ευθύνες τους.
Εμείς θα είμαστε εδώ, μέσα και έξω από αυτό το κτίριο, εγγυητές της δημοκρατικής νομιμότητας, μέχρι την μεγάλη ανατροπή.
Μέχρι τη μεγάλη νίκη του λαού μας και της δημοκρατίας.
του λαού μας και της δημοκρατίας.
Τη μεγάλη νίκη που δε θα αργήσει.
- See more at: http://left.gr/news/omilia-toy-alexi-tsipra-gia-tin-protasi-momfis-enantion-toy-proedroy-tis-voylis#sthash.vbVmGsHP.JbfHknpH.dpuf που δε θα αργήσει.